Sal Cracau van het MT

Deze week geven we het woord aan Sal Cracau, programma manager maritieme veiligheid en directeur van de gemeenschappelijke meldkamer. Daarnaast vervult hij de operationele rol binnen de organisatie van regionaal operationeel leider.

Samen met Midden- en West-Brabant

Vanuit het regeringsakkoord van enkele jaren geleden is besloten dat we van 25 meldkamers teruggaan naar 10. Wij hebben de opdracht gekregen om onze Zeeuwse meldkamer samen te voegen met Veiligheidsregio Midden- en West-Brabant. Als directeur gemeenschappelijke meldkamer ben ik bezig met het in stand houden van de meldkamer, en tegelijkertijd met het samenvoegen van beide meldkamers. Overigens zijn we niet automatisch verantwoordelijk voor alle drie onderdelen van de meldkamer. Binnen onze gemeenschappelijke meldkamer hebben we de meldkamer politie, meldkamer ambulancezorg en de meldkamer brandweer. De meldkamer brandweer is onderdeel van onze Veiligheidsregio, en die is ook verantwoordelijk voor het multidisciplinaire deel. Dus wanneer we opschalen bij een grote ramp of incident. Daarnaast hebben we natuurlijk ook de reguliere brandweermeldingen. En alle meldkamers zelf zijn natuurlijk verantwoordelijk voor hun eigen multidisciplinaire proces.

Voeten in de klei

Als regionaal operationeel leider - gewoon plat gezegd - dan sta je met je voeten in de klei. Het is een belangrijke rol, je wordt rechtstreeks aangestuurd door de burgemeester. Er ontstaat direct een andere gezagsverhouding. Je komt eigenlijk in een soort noodwet terecht met een noodbevoegdheden structuur en je krijgt ineens een burgemeester die het gezag gaat hebben over de crisis dus dat is wel bijzonder.
De burgemeester wordt de leidinggevende en hoewel je de meeste mensen wel kent, moet je van al die disciplines als een soort van vreemdelingenlegioen een geoliede machine maken om de crisis het hoofd te gaan bieden: wat is er aan de hand, wat is de situatie, wat zijn de gevolgen.
Het onverwachte, het onvoorspelbare, het werken in die chaos vind ik leuk. Daarvoor ben je op aard, om alles zo snel mogelijk terug te brengen naar een normale situatie.

Complexe incidenten

Wat ik enorm leuk vind zijn de complexe incidenten, bijvoorbeeld de maritieme incidenten op de Westerschelde. In het netwerk zijn er zo veel belanghebbenden en zo veel stakeholders waar je rekening mee moet houden. Dat vind ik eigenlijk de leukste incidenten. Dan heb je met Waterschappen te maken, met West-Vlaanderen, met de haven van Antwerpen, het gaat over economische belangen, het gaat over milieu belangen en veiligheidsbelangen. Hoe meer belangen er een rol spelen hoe leuker in het vind. Eigenlijk is crisis management een vorm van netwerkmanagement: het eerste wat je moet doen is een netwerkanalyse maken. Welke mensen in mijn netwerk heb ik aan tafel nodig om de klus te klaren? En om daar dan de regie over te voeren in zijn algemeenheid vind ik eigenlijk het leukste.

Waar heel veel belangen een rol spelen moet je ook iets verder kijken dan de hulpverlener op straat. Economische belangen, bestuurlijke belangen en de gevolgen op lange termijn. Zijn er bestuurlijke issues wat is de afbreukrisico voor de besturen en wat gaat er over een paar uur spelen.

Management Team

Als MT ben je natuurlijk collectief verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de organisatie. Ik adviseer in dit geval onze directeur bij het beslissingsproces en ik help haar daarbij. Zij is in principe hoofdelijk verantwoordelijk voor de eindbeslissing. Als MT probeer je goed te doen en dat probeer je wel iets verder te brengen dan alleen vanuit je eigen verantwoordelijkheid (Maritiem en de Meldkamer). Je probeert complementair te zijn aan elkaar om de organisatie zo goed mogelijk te leiden of te faciliteren. Daar probeer ik mijn bijdrage aan te leveren, met alle kennis en kunde die je hebt of als mens. Voor de veiligheidsdirectie geldt eigenlijk hetzelfde. In ons MT draait het ook om het draaiende houden van de organisatie: de personeelsvraagstukken en de financiële vraagstukken.

Reuring

We komen uit een hele lastige periode met heel veel reuring. De eerste opdracht aan de directeur en het MT is om rust te creëren en het vertrouwen te herstellen. Als er een incident plaatsvindt dan zie je meteen het hulpverlenersbloed binnen de organisatie. Iedereen doet zijn ding om de samenleving weer op de rit te helpen. En die situatie zou ik altijd wel willen zien: dit soort passie. Dat je als veiligheidsorganisatie met zo weinig mogelijk moeite met iedereen aan het werk kan om zijn of haar passie tot uitvoering te brengen. Ik denk dat iedereen bij het MT daar voor staat: verantwoordelijkheden laag in de organisatie en veel passie. Ik zie die passie overigens steeds meer terugkomen in de organisatie: bij mensen van bedrijfsvoering tot bestuursondersteuning, bij communicatie tot risicobeheersing. Ik zie overal wel meer rust, meer elan, nieuwe jonge en andere mensen erbij. Vers bloed is altijd wel goed.

Passie uitstralen

Ik vind het interessant om passie uit te stralen en passie over te brengen en één van die vele schakels te mogen zijn om die veiligheid in Zeeland te borgen. Of in elk geval op het moment dat het mis gaat de situatie te herstellen en daarmee de samenleving de gemeenteraden en het bestuur rust te geven. Je wil niet dat de gemeenteraden en de besturen gaan schuiven op hun stoelen. Je bent er ook om een stukje stabiliteit te geven in de organisatie met de ervaring die je hebt. Om daar een bijdrage aan te leveren dat maakt me wel trots. Dat heeft ook wel een stukje met leeftijd te maken.