Jelle de Jong van Crisisbeheersing

Van verschillende afdelingen met specialisten één nieuw team maken, dat was de uitdaging waarvoor Jelle de Jong werd geplaatst toen hij in februari jongstleden aan de slag ging bij het nieuwe team Crisisbeheersing. Met kleine stapjes, maar trots op ‘zijn mensen’.

Diversiteit aan taken

Ik vind het belangrijk om te weten wat er leeft en speelt en om te weten wat mensen bezighoudt en waar ze tegenaan lopen. In mijn functie ondersteun en faciliteer ik de mensen in mijn team bij de projecten waar zij mee bezig zijn. Op dit moment werken we bijvoorbeeld aan planvorming en operationele voorbereiding voor natuurbrandrisico, vinden er wekelijks diverse trainingen en oefeningen plaats, en leveren we onze bijdrage aan het meerjaren- en bijbehorende oefenbeleidsplan van de veiligheidsregio. Een aantal collega’s was de afgelopen maanden druk bezig met de voorbereiding op en uitvoering van de start van de viering 75 jaar vrijheid (Terneuzen, 31 augustus jl.). En zo kan ik nog wel even doorgaan met opsommen.
Met een relatief kleine hoeveelheid mensen verrichten we een grote hoeveelheid en diversiteit aan taken. Team Crisisbeheersing zorgt voor de planvorming, advisering en operationele voorbereiding voor evenementen, rampen en crises. We voorzien in operationele informatievoorziening en informatiemanagement, zowel in de ‘koude’ situatie als tijdens een inzet. Daarnaast houden we een grote crisisorganisatie in stand en vakbekwaam, door het beheer van piketten en het verzorgen van opleidingen, trainingen en oefeningen. Tot slot beschikt het team over specialisaties voor specifieke regionale risico’s: nucleair, maritiem en water.

Eén team

Sinds februari ben ik aan de slag bij VRZ en geef ik leiding aan dit team, dat recent is samengesteld uit diverse onderdelen die eerder op zichzelf stonden; de Geneeskundige Hulpverleningsorganisatie in de Regio (GHOR), Multidisciplinair Opleiden Trainen en Oefenen (MOTO), multidisciplinaire planvorming, operationeel informatiemanagement, bevolkingszorg en nucleaire, maritieme en  waterveiligheid.
Door de samenvoeging van deze verschillende onderdelen bestaat er soms onduidelijkheid over elkaars taken en verantwoordelijkheden. Het streven is dat mensen zich meer deel gaan voelen van het grotere geheel Crisisbeheersing. Ik zie de teamleden primair als ‘specialist Crisisbeheersing’, met daarnaast een bepaald expertisegebied, zoals evenementenadvisering, planvorming of vakbekwaamheid. Als het nodig is spring ik bij, beleg ik zaken bij andere teams of ‘in de lijn’ en breng mensen bij elkaar, buiten het team, maar dus ook daarbinnen. Ik heb wel het gevoel dat daar beweging inzit, dat mensen elkaar meer opzoeken en zich meer een deel van het team voelen. Het wekelijks teamoverleg biedt de gelegenheid van elkaar te horen waar eenieder mee bezig is en elkaar daarover op te zoeken.
Het is belangrijk dat collega’s met plezier naar hun werk gaan, en ik denk dat onderlinge samenwerking (en je één uit het team Crisisbeheersing voelen) daaraan bijdraagt. Het zorgt ook voor meer eenduidigheid in de uitstraling, zowel intern naar de andere VRZ-afdelingen als extern naar de diverse veiligheidspartners uit ons netwerk. Uiteindelijk levert de kruisbestuiving ook betere resultaten of producten op.

Energie van de warme fase

Toen de 112-storing in juli plaatsvond, was ik aan het werk, hier midden in het crisiscentrum. Ineens hoor je het buzzen over de gang, binnen no-time wordt er opgeschaald, het gebouw stroomt vol, iedereen weet exact wat er van hem of haar wordt verwacht, computers en overleggen worden opgestart, er wordt heen en weer gebeld. Dat was echt ‘wauw’: nu zie je waar we het met elkaar voor doen, dat het werkt waarvoor je plant en traint. Dan zie je de professionaliteit, hoe mensen op de gang in hun rol kruipen, de muurtjes tussen de verschillende disciplines vervallen en iedereen samenwerkt om een crisis op te lossen.
Al het voorbereidende werk van de verschillende teams komt bij elkaar in multidisciplinaire samenwerking wanneer er echt iets aan de hand is. De diversiteit van voorbereiding en uitvoering van een crisis maakt het werk hier bijzonder boeiend. Ik vind het fijn om met mijn team van getrainde specialisten met uiteenlopende expertise en achtergrond daar een bijdrage aan te leveren.
Het geeft energie om de professionaliteit te zien, in de ‘warme’ fase, maar ook in de ‘koude’, wanneer mensen over hun vak praten, een presentatie geven of een vergadering leiden met zoveel verschillende partners en belangen. Maak daar maar eens een goed plan of een goede oefening van. Dat ik daar leiding aan mag geven maakt me wel trots.

Afscheid van Defensie

Vóór VRZ heb ik nooit buiten Defensie gewerkt. Ik had nog nooit van de veiligheidsregio gehoord. Op mijn 18e ben ik vanuit Goes naar Den Helder gegaan. Daar heb ik de vijfjarige officiersopleiding van het Korps Mariniers gedaan. Vervolgens wissel je iedere 2, 3 jaar van functie en werkplek en zo stroom je door van operationeel naar steeds meer stafwerk. Ik had het qua werk prima naar mijn zin, maar wilde op een gegeven moment vanwege kinderen en ouders eigenlijk niet weer verhuizen. Ben toen op zoek gegaan naar iets soortgelijks buiten Defensie. Deze functie trok mijn aandacht, omdat het neigt naar defensie en zaken waarmee ik ervaring had: operationele inzet, plannen maken, hulpdiensten, opleiden/trainen/oefenen, inzetten wanneer er echt iets aan de hand is… dat sprak me aan.
Waar ik het meest aan moest wennen is de ‘platte organisatie’. De rangen en standen uit het leger ontbreken, en daarmee de aansturing in kleine clubjes, maar ook de ontzorging door de ondersteunende diensten. Hier ben ik meteen enige leidinggevende voor 30 medewerkers, en zelf verantwoordelijk voor bijvoorbeeld financiën en HRM-zaken. Iedereen die met een vraag of probleem bij me komt wil ik evengoed aandacht geven, of het nou gaat om abstracte, strategische inzichten, beleidsstukken of kleine praktische zaken. Ik verwonder me soms wel over de diversiteit aan onderwerpen waar je ‘van bent’ en met hoeveel afdelingen je dan moet afstemmen.

Samen in een tentje

Mensen mogen alles van me weten. Ik lijk gesloten, maar wil best overal over praten. Stel prijs op feedback, vind zelf overal graag iets van, en voel heel veel vrijheid om mensen ergens op aan te spreken. Ik ben kritisch en recht voor z’n raap, maar wel met goede bedoelingen, om iets te verbeteren. Binnenkort ga ik me oriënteren op een operationele nevenfunctie. Het is belangrijk dat iedereen, ook de kantoormensen, weet waarvoor hij of zij het doet, dat je operationeel met je voeten in de klei hebt gestaan, ‘samen in dat tentje hebt gebivakkeerd’, bij wijze van spreken. Als leidinggevende heb je daarin een voorbeeldfunctie. Wellicht wordt het een rol in de communicatie, dat lijkt me mega-interessant omdat je breed overal bij betrokken bent en vanwege de snelheid waarmee berichten (op social media) naar buiten gaan. Het luistert nauw wat je communiceert; je berichtgeving moet juist en volledig zijn, anderzijds bied je handelingsperspectieven omwille van de zelfredzaamheid. Dat is een belangrijke rol tijdens een crisis richting de burgers. Dat spreekt me aan.